Μέθοδος Υπερήχων

Συσκευή υπερήχων

Η μέθοδος των υπερήχων αποτελεί μία έμμεση μη καταστροφική μέθοδο. Η συσκευή αποτελείται από δύο κρυστάλλους εκ των οποίων ο ένας είναι πομπός και ο άλλος δέκτης. Η επιβολή κατάλληλου ρεύματος έχει σαν αποτέλεσμα ο κρύσταλλος-πομπός να πάλλεται με την φυσική του συχνότητα. Η ταλάντωση του κρυστάλλου παράγει τασικά κύματα τα οποία διαδίδονται διά μέσω του σκυροδέματος. Ταυτόχρονα με την δημιουργία του παλμού του ηλεκτρικού ρεύματος, ένα χρονόμετρο ακριβείας τίθεται σε λειτουργία. Μόλις ο παλμός φθάσει στον δέκτη παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο σταματά το χρονόμετρο και στην οθόνη της συσκευής αναγράφεται ο αντίστοιχος χρόνος. Αν το πάχος του δοκιμίουισούται με L και ο χρόνος που χρειάστηκε το υπερηχητικό κύμα για να το διανύσει T, τότε η ταχύτητα των υπερήχων V (σε km/s) δίνεται από την σχέση . Για την καλύτερη επαφή των κρυστάλλων στην επιφάνεια του σκυροδέματος χρησιμοποιείται λιπαντική ουσία η οποία καλύπτει τις ατέλειες της εξωτερικής επιφάνειας του στοιχείου. Η λιπαντική ουσία μπορεί να είναι γράσο ή βαζελίνη ή γενικά κάποιο παράγωγο του πετρελαίου. Στον παρακάτω πίνακα δίνονται στοιχεία από την διεθνή βιβλιογραφία (A. Neville 1975 & Taywood Eng. Ltd 1986) για ποιοτική κατάταξη του σκυροδέματος αναλόγως των ενδείξεων των υπερήχων.

A/A	Ταχύτητα Υπερήχων v[Km/s]	Ποιότητα
1	> 4.500	Εξαιρετική
2	3.500 – 4.500	Καλή
3	2.500 – 3.500	Μέτρια
4	< 2.500	Κακή
5	< 2.000	Απόμειξη – ρωγμές